Metody leczenia bólów kręgosłupa można podzielić na:
- zachowawcze,
- operacyjne.
Medycyna wykorzystuje metody inwazyjne (operacyjne) w przypadku, gdy objawy kliniczne i obrazowe (tj. rezonans magnetyczny) korelują ze sobą, a kompleksowe leczenie zachowawcze stosowane przez przynajmniej 6 miesięcy nie przynosi poprawy.
Większość pacjentów z bólami pleców podlega leczeniu bezoperacyjnemu, do którego kwalifikują się osoby z:
- miejscowym zespołem bólowym (ostrym lub przewlekłym),
- objawami korzeniowymi, ale bez zaburzeń neurologicznych.
Głównym celem leczenia jest:
- uwolnienie chorego od błędnego koła bólu i stresu (ograniczających uprawianie sportu, zajęć rekreacyjnych, pracę zawodową, czynności dnia codziennego),
- poprawa funkcji,
- ograniczenie zapalenia,
- zapobieganie nawrotom ostrych incydentów bólowych.
Leczenie bólów kręgosłupa musi być kompleksowe (przeciwbólowe i przeciwzapalne), obejmujące krótkotrwały odpoczynek, edukację chorego, rehabilitację, farmakoterapię, psychoterapię i powinno uwzględnić przyczynę bólu.
Strategię leczenia przyjmuje się zawsze po przeprowadzeniu postępowania różnicowego, które ma wykluczyć u chorych z ostrymi bólami kręgosłupa zakażenia, stany zapalne, nowotwory lub urazy.
Postępowanie terapeutyczne:
- udzielanie pacjentowi informacji i staranie się o dodanie mu pewności siebie;
- nie zaleca się leżenia w łóżku jako sposobu leczenia;
- zaleca się prowadzenie czynnego trybu życia i kontynuowanie codziennych zajęć, łącznie z aktywnością zawodową;
- jeżeli to konieczne dla zmniejszenia bólu, zaleca się leki przeciwbólowe (przyjmuje się je w regularnych odstępach czasu); lekiem pierwszego wyboru jest paracetamol, następnie niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ);
- można rozważyć krótką kurację lekami zmniejszającymi napięcie mięśni (stosowanymi oddzielnie lub jako dodatek do NLPZ), jeśli paracetamol lub NLPZ nie złagodziły bólu.
W kolejnych etapach leczenia pacjent musi znać realistyczne szanse na sukces leczenia, co zachęca do pracy nad odzyskaniem sprawności ruchowej przed całkowitym ustąpieniem bólu. Jednocześnie ustąpienie dolegliwości bólowych nie oznacza wyleczenia – uszkodzony segment ruchowy jest słabym punktem kręgosłupa i wymaga utrzymania warunków zapobiegających nawrotowi dolegliwości za pomocą: indywidualnie dobranych ćwiczeń, prawidłowych wzorców postawy i wykonywanych czynności.
Powszechna praktyka przerywania leczenia przed powrotem sprawności ruchowej jest powodem występowania nawrotowego oraz przewlekłego zespołu bólowego. O powodzeniu terapii decyduje wiele czynników: indywidualne podejście do pacjenta, wspólne dążenie terapeuty i pacjenta, warunki socjalne, ekonomiczne, biologiczne i psychologiczne.
Zapoznaj się z pełną ofertą w zakładce Co leczymy lub sprawdź ceny w Cenniku. Skontaktuj się z nami przez stronę Kontakt, aby umówić wizytę.